yatağa oturup düşünmek

ne zaman bu hal içinde olsam, kendimi çaresiz bombok hiçbir şey yapmamış yapamayacak gibi hissederim. takarım kulaklığımı müziği açarım ama dinleyemem. sahiden size de oluyor mu? düşüncelerinizin daha ağır basıp müziği kaçırdığınız zamanlar.

tam şuan gerçekleştirdiğim eylem düşünüyorum düşünüyorum bi sonuca varamıyorum

bana dert dışında sabahları oluyor bu hal. sabah zorla kaldırıldığımda uykulu uykulu devamsızlığı annemi filan siktir edip uyusam mı yoksa kalkıp yemek yiyip doysam mı diye düşünüyorum.

(bkz: uykusuzken okuması sıkıntı yaratabilecek başlıklar) aynen öyle, tam da düşündüğünüz gibi okudum. kutal üçlü omg.

yurt ortamında zorunlu olan eylem. halım bile yok anlıyor musun küçük bir halım bile yok!

neden bilmiyorum ama özellikle dustan sonra bornozumla tarlası yanmıs köylü edası bakıslarımla oturup düsünüyorum saatlerce. ordan alıyorum buna koyuyorum, burdan alıp digerine ekliyorum hicbir sey yerine oturmuyor. parcaları kaybolmus puzzle gibi. aslında yerlerini biliyorsun ama kalkıp sadece senin yerine koymanla tamamlanmıyor. amaaan neyse daldık yine düsüncelere...

sabah kalktığımda ve duştan çıktığımda çok oluyo bu. düşünüyorum ama neyi düşündüğümü bilmiyorum yani dümdüz bir düşünce hali gibi.

İnsanın kendini dinlediği andır bana göre mantıklı kararlar o oturmallardan sonra çıkar Her şeyde olduğu gibi onun da fazlası zarar depresyona sokar:)

Sabah uyanınca gün içinde yapılacakları, kısa bir hayatı sorgulama eşliğinde sinirlenmeyi içinde barındıran eylem. Gece yapıldığında ise bireyin kendi kendine kızması, düşünceleriyle savaşması, iç sesiyle kavga etmesi, pişmanlıklar, ağlamalar ve kapanış sürecinin yaşanmasına sebep olan durumdur.

İnsan bazen bazı kararları almaya mecbur kalıyor

Düşünmekten yatağa oturup oturmadığını bile bilmemek. Bitmeyen düşünce döngüsü.

Ben genelde yatarak düşünüyorum